Gülen Göz Özdemir
İlk çocuğum doğduktan sonra, kendimi evlat olarak haksızlığa uğradığımı düşündüğüm her davranışı evladıma uyguladığımı gördüğümde; hayatın bana tuttuğu aynaları fark ettiğimde yeni bir serüven başladı benim için. O gün kendi karanlığımı gördüm ve hayatım değişti. Ama öyle parmak şıklatır gibi değil, uzun bir yolda adım adım yürür gibi.
Hayatım değişti çünkü:
Değişimi kabul ettim,
Duygularımı kabul ettim,
Bana acı veren ne varsa yüzleşmeyi kabul ettim,
Kendi gerçekliğimle yüzleşmeyi kabul ettim,
Kurban rolünü oynamayı bırakıp dingin savaşçı olmayı seçtim,
İntikam almayı değil affetmeyi seçtim.
Aklımı biraz sakinleştirip ruhuma kulak vermeyi seçtim,
Bedenimi görmeyi seçtim,
Başarılı olma hırsını bırakıp sadece üretmeyi, hareket halinde olmayı seçtim.
Kontrolden ve günlük planlardan vazgeçip, bırakmayı, teslimiyeti seçtim.
Sevgi için takdir edilecek davranışlar sergilemekten vazgeçip, yaşamın üzerine kurulduğu çağlayan sevgiyle buluşmayı seçtim.
Faydalı olmaktan vazgeçip, kendim olmayı seçtim,
İyilik meleği olmaktan vazgeçip, hatalarımı kabul ettim,
İyi anne, iyi evlat, iyi eş, iyi arkadaş, iyi komşu.. olmaktan vazgeçip kendim olmayı seçtim, tüm renklerimle..
Koşmaktan vazgeçip durmayı seçtim,
Hedeflerden vazgeçip yaşamayı seçtim.
Evet, ben yaşamayı ve hayatı okumayı seçtim.
Beni ben yaptığını sandığım tüm etiketlerden, unvanlardan, maskelerden vazgeçip, özümdeki cevhere ulaşana kadar her birini tek tek soymayı seçtim.
Ben kendimle ve tüm canlarla buluşmayı seçtim.
Görünenin ardındaki perdeyi aralamayı seçtim.
Güvenli sandığım, sığındığım sığ sulardan vazgeçip, derinlere dalmayı, keşfetmeyi seçtim.
Kısır döngülerden vazgeçip, yaratıcı olmayı seçtim.
Güçlü olmayı seçtim, özümle arama giren ne kadar kalıp varsa kırmaya cesaret edecek kadar güçlü olmayı seçtim.
Gücümü yalnızca kendi özümden almayı seçtim.
Dışarıdaki gürültüleri kısıp, kendi sesimi duymayı seçtim.
Özümü bulmayı seçtim.
Ve cevaplar bulmayı değil, soru sormayı seçtim.
Ben kimim?
Ne istiyorum?
Hayat amacım ne?
diye sordum kendime günlerce, aylarca..
Yapmayı değil, ol’mayı seçtim.
Daha önce yürünmüş yollardan ayrılıp kendi yolumu bulmayı seçtim.
Benim yolum ne mi?
Yolum sessizlik,
Yolum yaratıcılık,
Yolum kendimle baş başa kalmak,
Yolum ellerim,
Yolum üretmek,
Yolum sanat,
Yolum doğa,
Yolum güven duymak,
Yolum mucizeler,
Yolum bana ayna tutan her şey,
Yolum an,
Yolum sezgilerim,
Yolum meditasyon.
Şimdi bu yeni yolculukta Gülen kim dediğimde kendimi yeni etiketlerle ifade etmekten kaçınıyorum doğrusu. Ben yukarıda anlattığım seçimlerin doğurduğu bir can’ım. Sevgilerimle..